Of beter kortste nacht +1, maar ja slapen op het werk kunnen we ons niet permitteren, dus gaan we van vrijdag op zaterdag.  De wekker om 2u30…de vraag is of het de moeite is om te gaan slapen of niet!

 

Officieel valt is de kortste nacht van donderdag 21 juni op vrijdag 22 juni, zonsondergang om 22uur en zonsopgang om 5u24.  In enkele Scandinavische landen en Noord-Canada en Rusland wil dit ook zeggen dat de zon enkele dagen niet meer verdwijnt onder de horizon.

 

Rendez-vous punt is danscafé Oud-België in Schiplaken.  Het orgel zwijgt, op de eerste dansers is het nog even wachten maar de sanseveria’s verwelkomen ons.  

Rond 4uur vertrekken we met een 12-tal slaapkoppen richting het oosten.  Via een kort stuk Leuvense vaart gaat het via een ommetje Wakkerzeel – lekker toch die kassei stroken op de nuchtere maag – richting Rotselaar en Sint-Pieters-Rode.

 

  

 

Eerste eyecatcher op onze tocht is het Kasteel Van Horst dat model heeft gestaan voor het kasteel van de Rode Ridder.  Een mooi toeristische trekpleister en slechts een 12-tal fietskilometers van Leuven centrum.  Reken wel op enkele uren vertraging door de vele terrassen op de route en het glooiend landschap.   

 

Niet veel verder is onze eerste stopplaats, de Vlooybergtoren, wereldberoemd in Vlaanderen door de Callboys. Een straf staaltje van een evenwichtsoefening van 13 ton en 11m hoog bezet in Corten staal. We worden verwelkomt door een volle ontbijttafel, inclusief de geplekte pistolekes en kaffeekoeken.  De geest van Jay Vleughels komt even langswaaien. We slurpen aan onze koffie en zien de zon opkomen.

 

  

 

Na het stevig ontbijt zetten we onze rit verder via de Statiestraat.  Voor de liefhebbers, brei een extra lus van 3km aan deze tocht en daal af via de kasseien van de Kerkstraat. 

 

Via de vele kronkelende smalle wegen gaat het richting Holsbeek waar een klassieker op ons wacht. De Chartreuse, niet alleen bekend voor zijn kuitenbijter, maar tevens voor zijn wijnproductie.  Het is helaas nog wat vroeg voor de case-croute dus we vervolgen onze tocht over de laatste kasseistrook richting Mechelen.

 

 

Het eindpunt is voorzien op het terras van Bar Klak, met zicht op de Mechelse zaterdagmet.  De wafels en de verse pannenkoeken met de vele latte’s en cappuccino’s vielen in de smaak.  Voor de oesters en de vettige hamburger komen we nog is terug!